Hoe maak ik een huisportret?
Afgelopen jaar heb ik zo’n 130 huisportretten mogen maken. Ontzettend leuk dat deze aanvragen binnen blijven komen! Maar hoe maak ik nou zo’n huisportret? Waar begin ik? Hoe vind ik de beste hoek? En hoe zorg ik voor diepte? Dit en meer lees je in deze blog!
Wat is het toch leuk, portretten maken van mensen hun huis. Elk huisportret heeft een eigen verhaal en is bedoeld voor een eigen gelegenheid: voor een verjaardag, als afstudeer-of housewarmingcadeau. Het blijft dan ook een feestje om zo’n portret te mogen maken voor iemand.
- De schetsfase
Als ik een opdracht binnen heb gekregen vraag ik als eerst naar een paar foto’s van het huis. Hoe meer, hoe beter – ik wil immers alle details zo goed mogelijk in beeld brengen. Ook vraag ik om een foto op te sturen van de hoek waarin iemand het huis getekend wil hebben. Met al deze ingrediënten begin ik met het maken van een schets met potlood. Ik begin met het zetten van lichte lijnen en probeer een juiste compositie te vinden. Dit doe ik op gevoel: ik kijk heel goed om te kijken of de verhoudingen kloppen. Als de juiste lijn ertussen zit zet ik deze met een liniaal. De foute lijnen gum ik weg. Het maken van zo’n schets duurt ongeveer een halfuur.
2. De kleurplaatversie
De schets stuur ik vervolgens naar de opdrachtgever. Soms is deze in een keer goedgekeurd, soms moeten er nog dingen aangepast worden. In deze laatste situatie maak en stuur ik een nieuwe schets. Nadat de schets is goedgekeurd ga ik aan de slag met pen. Ik pak een liniaal en een fineliner, meestal met een puntdikte van 005 of 01. Ik trek de juiste potloodlijnen over met deze pen. Vaak is het hier nog wel zoeken naar de juiste hoeken van de lijnen, omdat de schetslijnen ook nog niet heel precies zijn. Als ik alle lijnen heb gezet is er een soort kleurplaatversie ontstaan: een tekening met de contouren van het gebouw of de gebouwen.
3. Details
Daarna komt wat mij betreft de leukste fase van de tekening: het aanbrengen van de details! De bloempot in het raam, de steentjes in de gevel die net even anders lopen, de gordijnen, bankjes voor de huizen. Dit zijn de zaken die je misschien niet zo snel ziet als je langs het gebouw zou lopen. Omdat ik zó vaak en goed naar de foto’s kijk, zie ik deze dingen wel. En soms zie ik pas een uur later een detail dat me eerder niet was opgevallen. In deze fase teken ik ook de stenen in de gevel.
4. Arcering
De volledige opzet van de tekening staat. Nu ga ik aan de slag met het aanbrengen van schaduwen in de tekening, zodat er diepte ontstaat. Dit is de meest intensieve stap van het tekenproces. Ik heb het nooit geteld, maar ik denk dat er zomaar een paar honderd lijntjes gezet worden in de tekening, allemaal met de hand. Ik begin vaak met de schaduwen op de gevel: bij de erker, de ramen, de gevel. Daarna probeer ik de weerspiegelingen in de ramen te tekenen en kleur ik de deur in. Het is leuk om te zien hoe de tekening steeds meer evolueert tot een portret. Als ik helemaal tevreden ben stuur ik het portret naar de opdrachtgever. Als hij of zij net zo blij is als ik, is het portret klaar!
